Temat systemów rządów to problematyka, która nurtuje zarówno badaczy współczesnych systemów politycznych, jak i przedstawicieli doktryny prawa konstytucyjnego. Granice między tymi subdyscyplinami nie były nigdy jasno określone; co więcej, prace politologów stosujących podejście instytucjonalne w niewielkim stopniu różnią się od prac konstytucjonalistów. Ponadto, w dydaktyce politologii korzysta się często z podręczników przygotowanych przez tych ostatnich, co powoduje, że nauka o systemach politycznych jest postrzegana jako bardziej normatywna niż empiryczna. W maju 2013 r. w Trzebnicy rozpoczął się kolejny etap dyskusji na temat celów, metod i efektów badawczych nauki o systemach politycznych, aby wydobyć to, co odróżnia ją od nauki o prawie konstytucyjnym, i to, co ją z nią łączy. Mając świadomość, że normy prawa stanowią punkt wyjścia w analizie zachowań politycznych, nie można się ograniczać do ich egzegezy wzbogaconej jedynie o komentarz właściwy nauce prawa. Normatywny aspekt systemów politycznych nie oddaje złożoności życia politycznego, w którym istotną rolę odgrywają takie czynniki, jak: tradycja, uwarunkowania historyczne, sytuacja gospodarcza, struktura konfliktów społecznych czy też osobowość polityków. Rozwiązania prawne są dla przedstawiciela nauki o polityce ramami ograniczającymi swobodę rzeczywistych zachowań, a nie opisem rzeczywistości. Oznacza to, że pytania, jakie stawia politolog, muszą się różnić od pytań konstytucjonalisty. Chcielibyśmy zwrócić baczniejszą niż dotąd uwagę na te odmienności, ale również na wzajemne powiązania obu dyscyplin.