Wytyczne dla autorów
- Redakcja „Classica Wratislaviensia. Series Altera” zaprasza do składania artykułów naukowych, edycji, przekładów oraz recenzji w językach polskim i angielskim.
- Przesłanie przez Autora czy Autorkę tekstu do redakcji czasopisma jest równoznaczne z a) jego/jej oświadczeniem, że przysługują mu/jej autorskie prawa majątkowe do tego tekstu, że tekst jest wolny od wad prawnych oraz że nie był wcześniej publikowany w całości lub części ani nie został złożony w redakcji innego pisma, a także b) z udzieleniem nieodpłatnej zgody na wydanie tekstu w czasopiśmie „Classica Wratislaviensia. Series Altera” oraz jego nieograniczone co do czasu i terytorium rozpowszechnianie, w tym na wprowadzenie do obrotu egzemplarzy czasopisma oraz odpłatne i nieodpłatne udostępniane jego egzemplarzy w Internecie.
- Wszystkie teksty, przed publikacją w czasopiśmie „Classica Wratislaviensia. Series Altera”, są kierowane do recenzji (double-blind). O decyzji autor tekstu zostanie poinformowany drogą elektroniczną na wskazany przez niego adres.
- Teksty prosimy przesyłać za pomocą strony czasopisma (Open Journal Systems).
- Układ tekstu: w lewym górnym rogu na pierwszej stronie prosimy podać imię i nazwisko autora, afiliację, nr ORCID, adres mailowy; na końcu – bibliografię przywołanych w tekście prac.
- Do tekstu prosimy dołączyć tytuł w języku polskim i angielskim, słowa kluczowe w języku polskim i angielskim, streszczenie w języku polskim i angielskim (maks. 200 słów).
- Wszystkie dołączone do tekstu ilustracje winny być dostarczone w rozdzielczości 300 dpi oraz autor jest zobowiązany do przedstawienia zgody na ich publikację w czasopiśmie.
- Teksty powinny być przygotowane w formatach edytowalnych: rtf, doc, docx i odt; tekst prosimy dostarczyć również w formacie pdf.
- Zalecamy, aby długość artykułu naukowego, edycji i przekładu nie przekraczała 65 000 znaków ze spacjami, a recenzji – 20 000 znaków ze spacjami.
- Czcionka podstawowa: Times New Roman; dla innych alfabetów niż łaciński, także w cytatach, przypisach i bibliografii – czcionka Unicode (Palatino Linotype).
- Tytuły książek, artykułów, filmów, utworów muzycznych – kursywa; wyrazy i frazy obcojęzyczne – kursywa.
- Dopuszczalne wyróżnienie w tekście to rozstrzelenie (do trzech wyrazów) lub pogrubienie.
- Prosimy o ograniczenie w tekście głównym do minimum stosowania skrótów typu , itp.
- Skróty autorów i dzieł klasycznych (w tekście głównym i w przypisach) wedle Oxford Classical Dictionary, wyd. IV, np. Eur. Alc. 333; Hor. Carm. II 3, 4; Hom. Il. III 345; Pind. Nem. 3, 10.
- Skróty biblijne (w tekście głównym i w przypisach) według Biblii Tysiąclecia.
- Prosimy o nie skracanie numeracji wersów, stron itp., np. 128–131 (nie: 128 – 31).
- Nazwiska występujące po raz pierwszy w tekście głównym powinny być poprzedzone inicjałem(ami) imienia.
Cytaty:
- Krótkie cytaty prosimy zamieszczać w cudzysłowie „ … ”; początek lub koniec skróconego cytatu: „tekst”.
- Przerwy w cytatach – […].
- Cytaty w cytatach – » … «.
- Dłuższe cytaty powinny zostać wydzielone z tekstu: czcionka 10pt, bez cudzysłowu, odstęp 1,5 wiersza.
Przypisy i bibliografia:
Przypisy powinny być umieszczone na dole strony, a odnośnik przed znakiem interpunkcyjnym.
W przypisie:
4 Williams 1978: 135.
5 Smith 1968: 60–61.
Przy odesłaniu do wielu prac, poszczególne prace oddzielone są średnikiem.
W bibliografii (układ alfabetyczny):
Rudd N., 1982, Horace, [w:] The Cambridge History of Classical Literature, ed. by E.J. Kenny, W.V. Clausen, vol. II: Latin Literature, Cambridge, s. 370–404.
Smith P.L., 1968, Poetic Tensions in the Horatian Recusatio, „The American Journal of Philology” 89, s. 56–65.
Williams G., 1978, Change and Decline: Roman Literature in the Early Empire, Berkeley.
- W opisie publikacji podajemy tylko inicjały (bez spacji pomiędzy poszczególnymi inicjałami) i nazwisko (np. ed. by E.J. Kenny).
- W wypadku publikacji obcojęzycznych prosimy stosować skróty zgodnie ze stroną tytułową, np. ed. by; transl. by; Hrsg.; a cura di. Dotyczy to również zeszytów, tomów, np. vol. I; Bd. 2.
- Współautorzy, współredaktorzy, tłumacze prac oddzielani są przecinkami; jeśli są więcej niż trzy nazwiska, prosimy o podanie pierwszego + skrót: et al.
- Jeśli w publikacji wymienia się kilka miejsc wydania, prosimy podać tylko pierwsze lub wyróżnione typograficznie.
- W wypadku anglojęzycznych tytułów złożonych prosimy stosować dwukropek rozdzielający jego części (np. Witke Ch., 1983, Horace’s Roman Odes: A Critical Examination, Leiden).
- Przy publikacjach amerykańskich skróty stanów prosimy umieścić po przecinku wedle standardowego systemu AP (Associated Press Stylebook), np. Cambridge, Mass.
- W bibliografii w wypadku artykułów w czasopismach, pracach zbiorowych itp. prosimy o podanie pełnego zakresu stron cytowanej publikacji (zakres poprzedzony skrótem s., strony oddzielone półpauzą bez spacji).
- Cytowanie rękopisów i starodruków:
Rękopisy zarówno w tekście głównym, jak i przypisach powinny być oznaczone skrótem MS/MSS z podaniem sygnatury. Odesłanie do rękopisu po raz pierwszy powinno być poprzedzone miejscem, gdzie jest przechowywany, nazwą instytucji oraz sygnaturą:
Rzym, Biblioteca Apostolica Vaticana (BAV), MS Vat. Lat. 12275, fol. 306v.
W kolejnym odniesieniu do tej samej pozycji można zastosować skrót zamieszczony w nawiasie przy pierwszym odwołaniu:
BAV, Vat. Lat. 12275 (przyp. 4), fol. 104r.
Wszystkie książki wydane przed 1800 prosimy opisywać zgodnie z oryginalnym zapisem na ich karcie tytułowej. Jeśli na karcie tytułowej nie jest podane miejsce wydania, prosimy zaznaczyć: [s.l.]; jeśli nie podano roku wydania – [s.a.]; jeśli w druku nie ma ani miejsca, ani roku – [s.l.a.]. Przed tytułem prosimy o podanie imienia i nazwiska autora w mianowniku.
Przykładowe zapisy:
Książki:
Curtius E., 1997, Literatura europejska i łacińskie średniowiecze, tłum. i opr. A. Borowski, wyd. 2, Kraków.
Publikacje w pracach zbiorowych:
Kostkiewiczowa T., 2012, Przekłady dzieł pisarzy antycznych w czasach polskiego oświecenia, [w:] Antyk oświeconych. Studia i rozprawy o miejscu starożytności w kulturze polskiej XVIII wieku, red. T. Chachulski, Warszawa, s. 17–73.
Ong W.J., 2009, Autor zawsze fikcjonalizuje odbiorcę (1975), [w:] Ong W.J., Osobowość – świadomość – komunikacja. Antologia, wyb., wstęp, przekł. i opr. J. Japola, Warszawa, s. 54–85.
Shepherd D., 2009, Bachtin i metodologia nauk humanistycznych: problem tekstu, tłum. M. Adamiak, [w:] Ja – inny. Wokół Bachtina. Antologia, t. 2, red. D. Ulicka, Kraków, s. 177–189.
Czasopisma:
- a) tytuły czasopism – pełna nazwa w cudzysłowie;
- b) rocznik (cyfry arabskie) + rok wydania w nawiasie (cyfry arabskie) + strony artykułu po przecinku, poprzedzone skrótem s., oddzielone półpauzą bez spacji, np.:
Zarecki J.P., 2010, A Duet of Praise: Horace, Vergil and the Subject of Canemus in Carm. 4.15.32, „The Classical Journal” 105, s. 245–262.
- c) numer zeszytu tylko w czasopismach bez ciągłej numeracji między zeszytami danego rocznika, np.:
Schweizer N.R., 1985, Tradycyjna pozycja „Ut pictura poesis”, „Pamiętnik Literacki” 76/3, s. 269–287.
Publikacje elektroniczne – prosimy o podanie daty dostępu i pełnego adresu strony, np.:
Capra A., 2015, Plato’s Four Muses: The Phaedrus and the Poetics of Philosophy, Washington, D.C., Center for Hellenic Studies, https://chs.harvard.edu/book/capra-andrea-platos-four-muses-the-phaedrus-and-the-poetics-of-philosophy/ [dostęp: 19.01.2023].