Artykuły zamieszczone w 23 numerze „Dziennikarstwa i Mediów” zogniskowane są wokół form mediatyzacji doświadczenia i (w mniejszym stopniu) figury autorytetu. Nie tylko odnoszą się do różnych doświadczeń, ale też ujmują je w różnorodnych perspektywach badawczych. Wszystkie łączy dyscyplina metodologiczna i empiryczne podejście. Na początek Kamil Olender ze smartfonem w ręku poprowadzi nas za pomocą aplikacji mobilnych przez europejskie stolice, jak dobry lekarz komunikacji (human-centered design) zdiagnozuje pojawiające się dysfunkcje i odniesie je do kulturowego wymiaru niepewności. W kolejnym artykule Aleksander Włodarczyk zanurzy nas w powódź okołopowodziowych doświadczeń medialnych i precyzyjnie opisze dynamikę relacjonowania katastrofy przez media lokalne i regionalne. Następnie Elwira Olejniczak skupi się na językowych wyznacznikach medialnej konstrukcji lokalnych autorytetów na przykładzie wybitnych łodzianek. Anna Hanc drobiazgowo zbada formy popularyzacji nauki w „Newsweeku” i okaże się, że autorytet nauki ma się dobrze i nie taka (medialna) nauka straszna, jak mogłoby się wydawać, gdy dba się o bliskość ludzkich spraw i atrakcyjność przekazu. Na koniec Zofia Greblicka przybliży nam doświadczenie pustki, osamotnienia i zatrzymania czasu w trakcie epidemii COVID-19, udokumentowane na najważniejszych fotografiach z owego czasu. Miłej i pouczającej lektury!