KLASYFIKACJA WYBRANYCH KRAJÓW OECD WEDŁUG ICH EFEKTYWNOŚCI DYDAKTYCZNEJ Z WYKORZYSTANIEM TAKSONOMICZNEJ MIARY ROZWOJU
Edukacja jest jednym z głównych czynników determinujących wzrost społeczny i gospodarczy kraju. Jej wysoki poziom z jednej strony gwarantuje zatrudnienie i możliwość rozwoju zawodowego, z drugiej zaś pozwala na zarządzanie gospodarką osobom wykształconym i gotowym do zmian. Realizacja długoterminowego programu „Europa 2020” w państwach Unii odgrywa kluczową rolę w podnoszeniu poziomu edukacji obywateli. Skutkiem realizacji tej strategii powinna być gospodarka oparta na wiedzy itrosce ospójność społeczną. Zasoby przekazane przez kraj owysokim poziomie edukacji powinny być efektywnie wykorzystywane przez maksymalizację efektów edukacyjnych przy danym poziomie finansowania kraju. W warunkach gospodarki rynkowej, globalizacji i siły konkurencji kluczowe znaczenie ma więc skuteczne zarządzanie posiadanymi zasobami. Pomiar efektywności odgrywa nadrzędną rolę nie tylko dla jednostek ekonomicznych, lecz także tych, które działają w określonych warunkach, takich jak uniwersytety. Ocena efektywności w koncepcji ilościowej powinna stanowić jedno z narzędzi podejmowania decyzji ekonomicznej. Im jest ona dokładniejsza, tym dokładniejsza jest informacja ekonomiczna.
Celem tej pracy jest porównanie i klasyfikacja wybranych krajów europejskich ze względu na ich skuteczność dydaktyczną. Niniejszy artykuł stanowi kontynuację badań autorów.