Nowe perspektywy socjologiczne: rozumienie międzyregionalnych małżeństw i ich dzieci z ruralnego stanu Haryana w Indiach

Abstrakt

Haryana to stan w północnych Indiach o regresywnej strukturze ludności i z długą historią niskiego współczynnika feminizacji. Deficyt kobiet sprawił, że mężczyźni zaczęli sprowadzać kandydatki na żony z biednych i odległych miejsc. Małżeństwa międzyregionalne przekraczają zwyczajowe bariery egzogamii wioskowej (małżeństwo poza własną wioską), endogamii kastowej (małżeństwo w obrębie kasty), języka, klasy i kultury i wymagają pokonania znacznej odległości w obrębie Indii. Są to małżeństwa aranżowane, kobiety zostają wyrwane ze swojego środowiska rodzinnego, geograficznego, językowego i kulturowego. Choć w takich małżeństwach ciężar dostosowania spada całkowicie na kobiety, to jednocześnie społeczność nie wydaje się „akceptować” ich jako swoich. W miarę jak rośnie liczba międzyregionalnych małżeństw oraz ich dzieci, niezbędne staje się dostarczenie dowodów dotyczących statusu tych małżeństw i ich dzieci przez badania naukowe, wykorzystujące nowe techniki badawcze i koncepty. Na podstawie przeglądu literatury i listy luk badawczych, zidentyfikowanych przez innych badaczy, autor artykułu sugeruje przeprowadzenie badań biograficznych na dorosłych dzieciach małżeństw międzyregionalnych w południowym dystrykcie stanu Haryana - Mahendragarh.