Pro- i antynatalizm. Spór o sens życia i sposoby ratowania planety

Abstrakt

Artykuł zwraca uwagę na jedną z głównych dominant socjalizacji – wychowywanie kolejnych pokoleń w duchu pronatalizmu, co sprawia, że dla zdecydowanej większości członków współczesnych społeczeństw rodzicielstwo jest „oczywistą oczywistością”. Antynataliści polemizują z pronatalistami i twierdzą, że ludzie powinni zrezygnować z prokreacji. Traktują ją jako złą moralnie. Ich zdaniem samoświadome życie stanowi źródło cierpień, którym trudno nadać sens. Człowiek wyłania się z niebytu i szybko tam wraca, czemu towarzyszy często przerażenie. Podkreślają również, że z powodu hegemonii kolosalnej populacji homo sapiens sapiens postępuje niespotykana wcześniej anihilacja biosfery. Radykalni zwolennicy tego stanowiska opowiadają się za ekstynkcją, dobrowolnym wymarciem naszego gatunku. Uważają to za najlepsze rozwiązanie problemów ludzkich i szansę dla całej planety na powrót do równowagi. Stanowisko, tak sprzeczne z głównym nurtem kulturowym, jest zazwyczaj ignorowane, stygmatyzowane, wykluczane i tabuizowane.