Przedmiotem tego artykułu są cztery typy relacyjności tekstu, czyli efekt H2H. Przyjęta perspektywa badawcza mieści się w podstawowych założeniach językoznawstwa, przede wszystkim w obrębie badań nad prostym językiem w Polsce i na świecie. Celem przeprowadzonego eksperymentu jest określenie wpływu efektu H2H na skuteczność komunikatu i wizerunek nadawcy. Pierwsza część dotyczy technik upraszczania tekstu w ujęciu Pracowni Prostej Polszczyzny (PPP UWr), ze szczególnym omówieniem etapu związanego z budowaniem relacji w tekście. Następnie pojawia się geneza pojęcia H2H oraz jego podział na cztery typy relacyjne. Przytoczone zostały także typowe wykładniki nadawcy (H1) i odbiorcy (H2). Najważniejszą częścią jest jednak przeprowadzony eksperyment ankietowy. Pytania badawcze dotyczą tego, jaki wpływ na zaangażowanie uczestników, ocenę tekstów i ocenę nadawcy mają cztery typy H2H. Okazuje się, że rola wykładników H1 i H2 jest kluczowa w budowaniu relacyjności przekazu.