Artykuł dokumentuje badania (głównie statystyczne i, wedle wiedzy autorki, pionierskie) nad leksyką feminatywną w twórczości Bolesława Prusa. Zawiera refleksję nad dawną produktywnością poszczególnych formantów tworzących struktury feminatywne, rekonstruowaną na podstawie leksyki wyizolowanej z dzieł pisarza, oraz próbę typologizacji tej leksyki. Ponadto czytelnik znajdzie w artykule wyniki dwóch analiz: nazw posesywnych, która dowiodła podwójnego znaczenia współtworzących je sufiksów, oraz nazw żeńskich delokatywnych, która dała asumpt do wywodu na temat mechanizmu derywacji równoległej. Autorka stworzyła korpus liczący 447 jednostek leksykalnych — na jego podstawie dokonała analiz i obliczeń oraz przeprowadziła rozważania o strukturalnych i niejako psychologicznych podstawach tworzenia feminatywnych nazw zwierząt.