Stanisław Rospond und die Sprachkontaktonomastik

Abstrakt

Stanisław Rospond i interferencje językowe w onomastyce

Stanisława Rosponda można uznać za prekursora metody strukturalnej w badaniu kontaktów językowych, szczególnie języków słowiańskich i germańskich. Badaniom tej problematyki poświęcone były kolejne tomy „Onomastica Slavogermanica”, redagowane przez S. Rosponda i R. Fischera z Lipska. Wykorzystanie przez S. Rosponda osiągnięć strukturalizmu w badaniach onomastycznych miało znaczący wpływ na metodologię badań międzynarodowych. Szczególnie inspirująca okazała się wydana w 1958 r. fundamentalna rozprawa o strukturalnej klasyfikacji słowiańskiej toponimii, która stanowiła przeciwwagę dla semantycznej klasyfikacji W. Taszyckiego z roku 1946. Zawarte w OSG 1965 r. rozważania na temat adaptacji słowiańskiego przyrostka -6no jako -en w języku niemieckim: Lipno: Lippen, form hybrydalnych: Wigantici, Rodzierzowo, Dobrogoestesdorf odzwierciedlają strukturalną, jeśli nie strukturalistyczną koncepcję toponimii S. Rosponda, który w swoich analizach wskazywał na makrotypy zarówno toponimów, jak i antroponimów.