Z ZAGADNIEŃ PRAWA KARNEGO, KARNEGO WYKONAWCZEGO I POSTĘPOWANIA KARNEGO
W artykule poddano analizie cztery wymogi, jakie muszą zostać spełnione przy tworzeniu racjonalnej regulacji karnoprocesowej dopuszczalności dowodów uzyskanych z naruszeniem praw jednostki. Pierwszy zakłada, że musi zostać dokonana zarówno rzetelna analiza dotychczasowego dorobku rodzimej teorii i funkcjonowania praktyki w omawianej sferze, jak i analiza komparaty-styczna dotycząca dopuszczalności dowodów uzyskanych z naruszeniem praw jednostki. W dal-szej kolejności uwzględnienia wymagają standardy konstytucyjny i prawnomiędzynarodowy, które kształtują nieprzekraczalne granice swobody, w jakich musi zmieścić się ustawodawca. Niezbędne jest również wyraźne zdefiniowanie celu, jakiemu mają służyć regulacje determinujące dopuszczal-ność dowodów uzyskanych z naruszeniem praw jednostki. Wyznaczy on bowiem ramy dla rozwią-zań szczegółowych, gwarantując ich spójność. Ostatnią istotną kwestią jest kształt mechanizmu sankcjonowania dowodów uzyskanych z naruszeniem praw jednostki, który powinien zapewnić stosowną równowagę w dystrybucji władzy decydowania o dopuszczalności poszczególnych środ-ków dowodowych między prawodawcą a organami stosującymi prawo oraz niezbędną elastyczność i gwarancje przeciwdziałające nadmiernej uznaniowości tych ostatnich.