Tematem artykułu jest celowość przywrócenia w prawie karnym skarbowym instytucji sta-nu wyższej konieczności poprzez recepcję art. 26 k.k. Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie, czy tego rodzaju posunięcie umożliwiłoby właściwą reakcję prawną w szczególnych okolicznościach związanych z zachowaniem się sprawcy wyczerpującym ustawowe znamiona przestępstwa skarbo-wego lub wykroczenia skarbowego i służyło większej jednolitości orzecznictwa w sprawach karnych skarbowych? Autor dokonuje oceny istniejącego stanu prawnego, odnosząc się do regulacji stanu wyższej konieczności w art. 26 k.k. oraz zastępczych w stosunku do niego konstrukcji z art. 1 § 2 i 3 k.k.s., dotyczących klauzuli znikomego stopnia społecznej szkodliwości czynu i wyłączenia winy, z podkreśleniem trudności interpretacyjnych, jakie sprawiają te regulacje na gruncie prawa karnego skarbowego. W zakończeniu autor formułuje wniosek w tym zakresie i konfrontuje go z projektem nowelizacji kodeksu karnego skarbowego.
