Zagwarantowanie prawidłowych mechanizmów ochrony prywatności i informacji o sobie samym jest jednym z największych wyzwań stojących obecnie przed ustawodawcą. Jest to szczególnie trudne zadanie ze względu na różne koncepcje na temat prywatności, aspektów życia, które należy uznać za intymne dla jednostki, oraz pytanie, gdzie leży granica pomiędzy ochroną prywatności a autonomią informacyjną. Praktyka stosowania prawa w tym wypadku znacznie odbiega od rzeczywistości, o czym można się przekonać, analizując orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego. Kwestia ta nabiera wyjątkowego znaczenia, kiedy prawo do prywatności bądź to dotyczy szczególnie wrażliwych dla jednostki informacji, bądź stoi w kontrze do innych dóbr prawnie chronionych. Z tego względu za zasadne uznałam przyjrzenie się bliżej orzecznictwu Trybunału Konstytucyjnego w zakresie ochrony prywatności i autonomii informacyjnej jednostki w kontekście informacji o jej stanie zdrowia, ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego, jak również jawności działania organów władzy publicznej.
