Artykuł, opierając się na utrwalonym poglądzie polskiej doktryny, że ziszczenie się ryzyka socjalnego jest przesłanką udzielenia świadczeń z ubezpieczeń społecznych, podaje w wątpliwość słuszność tej tezy w odniesieniu do emerytury. Ponadto stawia pytanie — zważywszy na nowe okoliczności, wobec których stają ludzie w trakcie swojego życia w rezultacie zmian społeczno-gospodarczych towarzyszących transformacji w kierunku społeczeństwa postindustrialnego — czy przesłanką udzielenia ochrony w przypadku prawa do emerytury może być ryzyko socjalne. Dalsze rozważania koncentrują się między innymi na kwestii, jak należałoby rozumieć ewentualne „ryzyko emerytalne (starości)” jako ryzyko socjalne.
