W tradycji islamu rodzina pojmowana jest jako podstawowa komórka społeczna, w ramach której istnieją dwa rodzaje więzi: małżeńska oraz rodzicielska. Temat artykułu dotyczy jednak tego, jak wygląda sytuacja w rodzinie rozpatrywana z perspektywy jednostek najsłabszych, które potrzebują szczególnej ochrony, a więc z perspektywy dzieci. Poczynione rozważania prowadzą do wniosku, że pozycja dziecka w prawie rodzinnym islamu ma charakter względny — zależy od jego pochodzenia. Z kolei sposób sprawowania władzy rodzicielskiej, a także prawa i obowiązki dzieci w ramach rodziny, stanowią przejaw ich podmiotowego traktowania zarówno jako istot słabszych wymagających szczególnej ochrony i opieki, jak też jako jednostek zdolnych do decydowania o sobie, co wyraża się w uzasadnionych przypadkach nieposłuszeństwa względem rodziców.