Dowody elektroniczne w kontekście przedstawianego wniosku dowodowego o ich przeprowadzenie

Abstrakt

Niniejsze opracowanie dotyczy rozpatrzenia dowodów elektronicznych w kontekście złożenia stosownego wniosku o ich przedstawienie. Przedmiotowa tematyka obejmuje szeroko pojmowane pojęcie dowodu z dokumentu zawartego w k.c. wraz z jego rzeczową analizą. Wskazane przepisy materialne mają wpływ na postępowanie cywilne, które w dobie rozwijającej się cyfryzacji obejmuje coraz to obszerniejszy katalog środków dowodowych. Ich prawidłowa weryfikacja umożliwia poprawne sformułowanie wniosku dowodowego dotyczącego dowodu elektronicznego. Nadto w przedstawionym opracowaniu przeanalizowano szczególne wymogi stawiane wnioskom dowodowym w k.p.c., przez odniesienie ich do dowodów elektronicznych. Pojemna definicja dowodu z dokumentu pozwoliła na otworzenie katalogu dowodów z dokumentów, w tym dowodów elektronicznych, nie rozwiała jednak wszystkich wątpliwości rodzących się podczas postępowania dowodowego w procedurze cywilnej. Analiza czynności procesowej, jaką jest przedstawienie wniosku dowodowego, dokonana została w odniesieniu do ogólnych zasad postępowania cywilnego zawartych w art. 3 k.p.c., jak też w art. 232 k.p.c., wskazujących, że prawidłowo zredagowany wniosek dowodowy jest ściśle powiązany z regułą prawdy oraz ciężarem dowodowym spoczywającym na stronie (wnioskodawcy), zobowiązanej do wskazywania dowodów dla stwierdzenia faktów, z których wywodzi określone skutki prawne. Wskazane są konsekwencje nieprawidłowego formułowania wniosków dowodowych określone w k.p.c., ze szczególnym zwróceniem uwagi na obowiązek przygotowania materiału dowodowego przez samą stronę (wnioskodawcę), pozwalającego na jego sprawne i skuteczne przeprowadzenie przez orzekający w sprawie sąd.