Autorka prezentuje w artykule wyniki wieloletnich badań na temat współczesnych relacji społecznych. Na ich podstawie stawia tezę, że jedną z przyczyn niskich kompetencji komunikacyjnych Polaków jest niewykorzystywanie w praktyce wyników dotychczasowych badań komunikologicznych. Postuluje, aby zmodernizować podstawy programowe i wdrożyć nauczanie teoretyczne i praktyczne komunikacji. Swoje propozycje formułuje na podstawie przeprowadzonej diagnozy oraz zgodnie z wynikającymi z tej diagnozy celami. Mając na uwadze, że komunikologia ma charakter transdyscyplinarny, podkreśla w swych rozważaniach, że wskazane zagadnienia powinny być prezentowane z różnych perspektyw, w ramach różnych przedmiotów. Według autorki jest to najefektywniejszy sposób neutralizacji narastającej agresji społecznej.