Globalne ocieplenie jest uznawane za największy problem, przed którym stoi ludzkość w XXI wieku. Regulacje prawne mające na celu zapobieżenie kryzysowi klimatycznemu lub redu-kujące jego skutki zaczęły pojawiać się od lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku. Związane jest to z działalnością Międzyrządowego Panelu do spraw Zmian Klimatu (IPCC), która doprowadziła do przyjęcia w 1992 roku Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Zmian Klimatu, uzupełnionej w 1997 roku przez protokół z Kioto. Międzynarodowe, europejskie i krajowe regulacje prawne mające na celu ochronę klimatu implikują cały szereg nowych zadań dla władz publicz-nych. Wpływają również na strukturę administracji publicznej, powodując konieczność tworzenia nowych, wyspecjalizowanych organów.
