Współcześnie niezależność sądów i niezawisłość sędziów stanowią podstawowe atrybuty wymiaru sprawiedliwości w demokratycznym państwie prawnym. Na gruncie systemu konstytucyjnego Finlandii ustawa zasadnicza z 1999 roku tworzy dualistyczny ustrój sądownictwa, składający się z sądów powszechnych i administracyjnych. Celem niniejszego opracowania jest poddanie przepisów finlandzkiej ustawy zasadniczej, będącej konstytucyjną podstawą organizacji i funkcjonowania sądownictwa powszechnego w Finlandii, analizie prawnej, która pozwoli na wysunięcie wniosku, że sądy działają jako obiektywne i bezstronne organy wydające wyroki stosunkowo jednolite w podobnych sprawach. W swoich orzeczeniach są one niezawisłe i nie podlegają kontroli państwa w zakresie orzekania. Orzeczenia sądowe są ostatecznym środkiem gwarantującym stronom poszanowanie ich praw w stosunkach z państwem.
