Przedmiotem opracowania jest analiza treści art. 378a k.p.k., dodanego do kodeksu po-stępowania karnego 5 października 2019 roku na mocy ustawy z dnia 19 lipca 2019 roku o zmianie ustawy — Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustawy. Wskazany przepis praw-ny umożliwia przeprowadzanie postępowania dowodowego podczas nieobecności oskarżonego lub jego obrońcy nawet wówczas, gdy usprawiedliwili oni należycie swoje niestawiennictwo. Autorka podejmuje rozważania nad zasadnością wprowadzenia do ustawy karnoprocesowej art. 378a k.p.k., zastanawia się także nad prawidłowością jego konstrukcji i spójnością z innymi przepisami kodeksu postępowania karnego. W konsekwencji swoich przemyśleń znajduje wiele wad wskazanej regulacji prawnej oraz, odwołując się do wykładni systemowej i funkcjonalnej, podejmuje próbę złagodzenia negatywnych skutków wprowadzenia do polskiego systemu prawnego możliwości przeprowadze-nia postępowania dowodowego podczas należycie usprawiedliwionej nieobecności oskarżonego lub jego obrońcy na rozprawie.
