Ustanowienie form ochrony przyrody musi następować zgodnie z zasadą prawidłowego prawodawstwa. Celem niniejszego opracowania jest ustalenie, w jaki sposób prawodawca winien tę powinność realizować. Obejmuje to konieczność ustalenia i udokumentowania (poprzez fotografie oraz opinie biegłego), czy spełniona została przesłanka materialna zawarta w odpowiednim upoważnieniu ustawowym. Następnie, czy utworzenie formy ochrony przyrody jest konieczne dla ochrony przyrody i poszczególnych celów przypisanych przez ustawę konkretnej formie ochrony, a w szczególności, czy nie wystarczą środki ekonomiczne, perswazyjne, organizacyjne albo mniej dolegliwa forma ochrony lub mniejszy jej zakres terytorialny i mniejszy zakres zakazów. Ustalenia te winno się zawrzeć w uzasadnieniu odpowiedniego aktu prawa miejscowego. Redagując z kolei sam tekst aktu normatywnego, konieczne jest precyzyjne ustalenie granic terytorialnych formy ochrony przyrody.