Z dniem 1 lipca bieżącego roku weszła w życie trzecia wersja rozporządzenia dotyczącego doręczania dokumentów sądowych i pozasądowych (pierwsza wersja — rozporządzenie nr 1348/2000, druga — 1393/2007 i najnowsza — 2020/1784). Najnowsza wersja ma na celu rozwiązanie niektórych z najważniejszych problemów związanych z doręczaniem dokumentów sądowych i pozasądowych w państwach członkowskich Unii Europejskiej. Pierwszy problem dotyczy ustalenia miejsca zamieszkania adresata. W pierwotnej wersji rozporządzenia określono, że nie może ono mieć zastosowania w przypadku, gdy miejsce zamieszkania adresata jest nieznane. Znowelizowane rozporządzenie wprowadza po raz pierwszy system pomocy nadawcy w ustaleniu miejsca zamieszkania adresata. Powinno to znacznie rozszerzyć zakres stosowania rozporządzenia. Druga nowość dotyczy rozszerzenia stosowania technologii elektronicznych w komunikacji między jednostkami przekazującymi i przyjmującymi. System doręczeń ustanowiony rozporządzeniem staje się obowiązkowy, a państwa członkowskie tracą możliwość ograniczenia jego stosowania. Wreszcie w państwie członkowskim pojawia się nowy sposób doręczania dokumentów procesowych: doręczenie elektroniczne. W artykule omówiono te i kilka innych pomniejszych innowacji. Z analizy znowelizowanego rozporządzenia wynika, że wprowadzone poprawki powinny przyczynić się do usprawnienia procedury doręczania dokumentów w unijnym postępowaniu cywilnym oraz do znacznie aktywniejszego stosowania rozporządzenia w praktyce.