Praktyka stosowania i wykładni art. 99 ust. 3 ustawy Prawo farmaceutyczne — glosa do wyroku WSA w Warszawie z 2 sierpnia 2022 roku, V SA/Wa 4749/21

Abstrakt

Przedmiotem opracowania jest krytyczna ocena stanowiska wyrażonego przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z 2 sierpnia 2022 roku, V SA/Wa 4749/21 dotyczącego, istotnego z praktycznego punktu widzenia, problemu właściwej wykładni art. 99 ust. 3 ustawy Prawo farmaceutyczne1. W komentowanym wyroku powrócono do niedopuszczalnej nie tylko w świetle przyjętych w prawoznawstwie metod wykładni prawa, ale przede wszystkim wartości konstytucyjnych, rozszerzającej interpretacji przepisu art. 99 ust. 3 pkt 2 i 3 u.p.f., zakładającej, że „wymóg przestrzegania limitu aptek jest jednym z podstawowych warunków nie tylko dla uzyskania zezwolenia, ale także w dalszej działalności podmiotu prowadzącego aptekę”. Powyższy pogląd został już wielokrotnie i przekonująco odrzucony w najnowszym orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, dającemu początek stabilnej — jak można sądzić — linii orzeczniczej w kwestii tak zwanych ograniczeń antykoncentracyjnych w Prawie farmaceutycznym.