Spółdzielczość mieszkaniowa w Polsce przeżywa kryzys już od dawna. Główne powody tego stanu rzeczy to brak świadomości samych spółdzielców w zakresie społecznego charakteru tej formy działania i zasad nią rządzących oraz merytorycznego ustawodawstwa odpowiadającego na potrzeby członków spółdzielni. Sytuacja ta umożliwia pojawianie się niewłaściwych zachowań i działań, powoduje wiele patologii i daje pole do manipulacji.
Artykuł powstał na podstawie bezpośredniej obserwacji działalności jednej z największych spółdzielni mieszkaniowej we Wrocławiu. W przedstawionej sytuacji prawo oraz niska świadomość społeczna członków spółdzielni i mieszkańców jej zasobów doprowadziły do układu, w którym prezes spółdzielni mieszkaniowej kontrolował samego siebie za pośrednictwem innej spółdzielni, która tylko z nazwy była związkiem rewizyjnym.