Termin „postanalityczna filozofia prawa” nie oznacza dewaluacji tradycyjnych obszarów badań należących do tradycji ogólnej nauki o prawie jak język czy interpretacja. Nie oznacza również prostego porzucenia związanych z analitycznym nurtem pytań, metod lub wartości, ale raczej próbę wyjścia poza — wynikające z tradycyjnego instrumentarium filozofii analitycznej — ograniczenia. Dlatego postanalityczną filozofię prawa charakteryzuje głównie rezygnacja z uprawiania filozofii na wzór nauki oraz wynikająca z tego kroku próba całościowego ujęcia problematyki ogólnej refleksji nad prawem poprzez poważne potraktowanie tych obszarów, które nie mieściły się w analitycznie zorientowanym paradygmacie. Celem, jakie stawia przed sobą omawiane w niniejszym tomie podejście do prawa, jest przedstawienie badanej rzeczywistości w całym swym skomplikowaniui zróżnicowaniu.
Michał Paździora, fragment wprowadzenia