Celem artykułu jest analiza regulacji prawnej tak zwanej umowy dowodowej z art. 4589 k.p.c. jako instytucji nowej w polskiej regulacji postępowania sądowego w sprawach gospodarczych. Ten nowy typ umowy zestawiono z innymi znanymi prawu polskiemu tak zwanymi umowami procesowymi, wskazując odmienności przyjętej w tym wypadku konstrukcji prawnej. Podjęta została także próba oceny umowy dowodowej z uwzględnieniem reguł typologii umów, a także analiza konsekwencji procesowych, jakie mogą powstać przy stosowaniu tego rodzaju poro-zumień. Zwrócono także uwagę na możliwości praktycznego wykorzystania tej instytucji, zwłaszcza w kontekście ewentualnych nadużyć. W związku z tym w opracowaniu zostały także przedstawione rozważania poświęcone ewentualnym przyczynom i skutkom wadliwości umowy dowodowej.
