Niepomijalność podmiotowości człowieka i niepomijalność misji administracji publicznej w służbie dobru wspólnemu (dobru osobowemu)

Abstrakt

Istnieją co najmniej trzy poważne argumenty na rzecz tezy, że koncepcja dobra wspólnego i koncepcja godności jako wymiaru podmiotowości człowieka wzajemnie się warunkują i nie mogą być rozwijane niezależnie od siebie. Po pierwsze, dobro wspólne zasadza się w uznaniu godności człowieka; po wtóre, udaremnienie realizacji dobra wspólnego przez prawo i państwo jest podważeniem godności ludzkiej osoby; po trzecie, położenie akcentu na podmiotowość człowieka (jego godność) oraz przyporządkowanie instytucji społecznych dobru wspólnemu pozwala na odróżnienie tego, co jest celem działania państwa, a co środkiem do niego prowadzącym.