Issue description
Numer 65 czasopisma „Romanica Wratislaviensia” przynosi rozważania nad sytuacją filologii romańskiej na początku XXI wieku. Nazwa „filologia” odsyła w praktyce akademickiej zarówno do kierunku studiów uniwersyteckich, jak i do dyscypliny naukowej z wielowiekową tradycją. Jeszcze kilkadziesiąt lat temu przez romanistykę rozumiano poznawanie kultur i języków wywodzących się z łaciny, dziś jednak — w konsekwencji wyodrębnienia i usamodzielnienia się hispanistyki, italianistyki, luzytanistyki… — coraz częściej nazwa „filologia romańska” jest używana zamiennie z określeniem „filologia francuska”, czyli dotycząca języka i kultury francuskiej w jej związanej z Francją wersji. Przeobrażenia te nie są jednak wyłącznym czynnikiem zmieniającym status filologii romańskiej, która — podobnie jak inne dyscypliny humanistyczne — znajduje się jednocześnie w obliczu „kryzysu humanistyki” i formowania się „nowej humanistyki”. Taki stan rzeczy wpływa na programy studiów uniwersyteckich. Zebrane w tym numerze artykuły ukazują i omawiają różne aspekty przemian polskiej romanistyki, zwłaszcza zachodzących od połowy XX wieku, a także wskazują wyzwania, jakie stawiają przed nią współczesne zmiany cywilizacyjne.
