Dyskusje i polemiki między przedstawicielami różnych orientacji religijnych nie są zjawiskiem nowym. Już w starożytności dochodziło do walki między teologami chrześcijańskimi a przedstawicielami nowo powstających herezji. W Polsce polemiki religijne były zjawiskiem powszechnym w XVI i XVII wieku. Uczestniczyli w nich zarówno teolodzy katoliccy, jak i przedstawiciele różnych wspólnot protestanckich, a nawet antytrynitarze zwani braćmi polskimi. Dyskutowano o bardzo istotnych kwestiach teologicznych, jednak oprócz argumentów merytorycznych pojawiały się też wzmianki odnoszące się do historii, polityki, a nawet medycyny. W niniejszym artykule przedstawiam, w jaki sposób odniesienia do różnych obszarów medycyny były wykorzystywane w tekstach teologicznych, zwłaszcza do konstruowania obrazu przeciwnika wyznaniowego.