Artykuły

Tom 135 (2023)

Transkrypcja zagranicznego dokumentu stanu cywilnego a klauzula porządku publicznego — uwagi wybrane na przykładzie zagranicznego aktu urodzenia dzieci par jednopłciowych

Strony: 253-267

PDF

Abstrakt

W niniejszej publikacji dokonano przeglądu wybranego polskiego orzecznictwa oraz stanowisk przedstawicieli polskiej doktryny na temat transkrypcji aktów urodzenia dzieci par jednopłciowych w celu oceny zasadności sięgania po instytucję klauzuli porządku publicznego podczas rozstrzygania spraw w zakreślonym przedmiocie. Po wprowadzającym przedstawieniu istoty klauzuli porządku publicznego i pojęcia transkrypcji zagranicznego dokumentu stanu cywilnego autorki przeanalizowały wybrane orzeczenia polskich sądów oraz poglądy prezentowane w literaturze w kontekście dopuszczalności a niedopuszczalności transkrypcji aktów urodzenia dzieci par jednopłciowych.

Bibliografia

Bagan-Kurluta K., Prawo prywatne międzynarodowe, Warszawa 2017.

Bagan-Kurluta K., Stus M., Stosowanie klauzuli porządku publicznego w Polsce w odniesieniu do europejskiego ustawodawstwa partnerskiego, „Kwartalnik Prawa Publicznego” 2005, nr 1–2.

Gocek M., Podstawowe zagadnienia zastosowania klauzuli porządku publicznego w orzecznictwie Sądu Najwyższego, „Rejent” 2005, nr 6.

Graffke A., Graffke M., Vademecum kierownika urzędu stanu cywilnego, Warszawa 2021.

Kasprzyk P., Rejestracja zdarzenia mającego miejsce za granicą a transkrypcja zagranicznych dokumentów stanu cywilnego, „Metryka” 2016, nr 1.

Ludwiczak W., Międzynarodowe prawo prywatne, Warszawa 1990.

Mączyński A., Kodyfikacyjne zagadnienia części ogólnej prawa prywatnego międzynarodowego, [w:] Studia i rozprawy. Księga jubileuszowa dedykowana profesorowi Andrzejowi Całusowi, red. A. Janik, Warszawa 2009.

Mostowik P., Glosa do wyroku NSA z dnia 10 października 2018 r., II OSK 2552/16, ZNSA 2019, nr 4.

Mostowik P., Władza rodzicielska i opieka nad dzieckiem w prawie prywatnym międzynarodowym, Kraków 2014.

Pawliczak J., Odmowa transkrypcji zagranicznego aktu urodzenia dziecka, w którym jako rodziców wskazano dwie kobiety. Glosa do uchwały NSA z dnia 2 grudnia 2019 r., II OPS 1/19, „Państwo i Prawo” 2021, nr 1.

Pazdan M., Prawo prywatne międzynarodowe, Warszawa 2012.

Przyśliwska-Urbanek E., [w:] Kolizyjne i procesowe aspekty prawa rodzinnego, red. J. Gołaczyński, W. Popiołek, Warszawa 2019.

Rogacka-Łukasik A., Funkcjonalne powiązania wybranych instytucji prawa publicznego z prawem prywatnym międzynarodowym „Administracja. Teoria — Dydaktyka — Praktyka” 2018, z. 3.

Rogozińska Ż., Transkrypcja aktu małżeństwa osób jednopłciowych, Legalis 2022.

Sośniak M., Klauzula porządku publicznego w prawie prywatnym międzynarodowym, Warszawa 1961.

Tadla T.J., Glosa do wyroków NSA z dnia 10 i 30 października 2018 r., II OSK 1868/16, II OSK 1869/16, II OSK 1870/16, II OSK 2552/16, „Zeszyty Naukowe Sądownictwa Administracyjnego” 2019, z. 3.

Wojewoda M., O nieporozumieniach dotyczących klauzuli porządku publicznego uregulowanej w art. 103 Prawa o aktach stanu cywilnego, „Przegląd Prawa Publicznego” 2020, nr 9.

Wojewoda M., O przypadkach dokonanej transkrypcji aktów urodzenia dzieci par jednopłciowych, „Problemy Prawa Prywatnego Międzynarodowego” 2021, t. 28.

Wojewoda M., [w:] System prawa prywatnego. Prawo prywatne międzynarodowe. Tom 20C, red. M. Pazdan, Warszawa 2015.

Zachariasiewicz M., Klauzula porządku publicznego jako instrument ochrony materialnoprawnych interesów i wartości fori, Warszawa 2018.

Zachariasiewicz M., Transkrypcja aktów urodzenia dzieci par jednopłciowych, „Studia Prawno-Ekonomiczne” 2019, t. 111.

Zachariasiewicz M.A., Nowa ustawa o prawie prywatnym międzynarodowym a małżeństwa i związki osób tej samej płci, „Problemy Prawa Prywatnego Międzynarodowego” 2012, t. 11.

Zawada K., Klauzula porządku publicznego w prawie prywatnym międzynarodowym, „Nowe Prawo” 1979, nr 4.