Mobilne uwspólnianie: odzyskiwanie rdzennych, karaibskich, zbiegowskich i migranckich dóbr wspólnych

Abstrakt

W ciągu dwóch ostatnich dekad koncept dóbr wspólnych został ponownie odkryty jako skuteczna zasada organizacyjna dla ruchów społecznych, radykalnej myśli politycznej i teorii krytycznej. Koncept uwspólniania został również przyjęty w obrębie dyskusji nad migracjami i krytycznymi badaniami wokół mobilności. Niniejszy artykuł zaczyna od prześledzenia niektórych spośród wyłaniających się idei uwspólniania jako relacyjnej praktyki obecnej w wielu politycznych mobilizacjach na rzecz „odzyskiwania dóbr wspólnych”. Następnie zwraca się w stronę podejść wobec uwspólniania, które usiłują sproblematyzować jego euro-amerykańskie historie poprzez koncentrację na rdzennych praktykach rady kalnego uwspólniania, karaibskich i obecnych w afrykańskiej diasporze form mobilnego uwspólniania i najnowszych koncepcji takich jak podziemne dobra wspólne, queerowe dobra wspólne czy migranckie mobilne uwspólnianie. Artykuł stawia pytanie: w jaki sposób praktyki mobilnego uwspólniania mogą pomóc nam wyobrazić sobie sposoby na zdemontowanie istniejących przemocowych układów i destrukcyjnych nie/ruchomości wyznaczanych przez grodzenia, kolonialność, imperializm i kapitalistyczną ekstrakcję?