Każdy z tekstów opublikowanych w zeszycie 3 z 2024 roku „Studia Philosophica Wratislaviensia” prowokuje do nowego spojrzenia na wiele obszarów myśli filozoficznej. Marek Więcław zastosował narzędzia Mocnego Programu Socjologii Wiedzy Naukowej do nowatorskiej konceptualizacji neuronauki poznawczej. Maciej Chlewicki zdecydowanie opowiada się za uznaniem kategorii prawdy za własność zdań i kwestionuje tezę o jej relacyjności. Derridiańska demaskacja funkcji figury „Boga” w metafizyce obecności jest tematem rozważań Bartosza Piotra Bednarczyka. Czy teologia może być uznana za naukę formalną? W tej sprawie Łukasz Remisiewicz odpowiada na polemikę Krzysztofa Jaworskiego. Idee izraelskiego filozofa Avishaia Margalita, niedostatecznie znane w polskim dyskursie filozoficznym, przybliża tekst Katarzyny Liszki, która relacjonuje jego poglądy na temat siły upokorzenia i zasad przyzwoitego społeczeństwa. Badania Andrzeja Lorczyka skłaniają go do wniosku, że dialog na temat statusu wartości między Romanem Ingardenem i Henrykiem Elzenbergiem okazał się straconą szansą polskiej aksjologii. Z wnikliwej recenzji Jana Krasickiego dowiadujemy się o zaletach książki Janusza Dobieszewskiego na temat filozofii religii i o zasadach sztuki pisania wykładu filozoficznego wykładu.