Specific Aspects of Invalidation of Constituent Documents of Legal Entities or Their Associations

Abstrakt

Niektóre aspekty uznania za nieważne dokumentów założycielskich osób prawnych ich stowarzyszeń

W warunkach reformowania prawa cywilnego badanie instytucji osób prawnych nabiera co raz większego znaczenia. Po uchwaleniu obowiązującego Kodeksu cywilnego i Kodeksu gospodarczego Ukrainy regulowanie prawne statusu osób prawnych doznało poważnych zmian. Luki i sprzeczności w prawnym regulowaniu skutków uznania dokumentów założycielskich osób prawnych ich zrzeszeń za nieważne negatywnie odzwierciadlają się na praktyce stosowania prawa. Założyciele nie zawsze rozstrzygają wszystkie niezbędne do ich działalności i działalności założonej przez nich osoby prawnej kwestie w dokumentach założycielskich, co d przyszłości utrudnia ich pracę, prowadzi do konfliktów i sporów sądowych. Przy tym, we współczesnej literaturze prawniczej nie ma kompleksowego badania skutków prawnych uznania dokumentów założycielskich osób prawnych ich zrzeszeń za nieważne. Zgodnie z przepisami obowiązującego prawa Ukrainy dokumentem założycielskim spółki jest albo zatwierdzony przez udziałowców statut, albo umowa założycielska między udziałowcami, jeżeli ustawa nie określa inaczej; instytucja jest tworzona na podstawie indywidualnego lub wspólnego aktu założycielskiego sporządzonego przez założyciela założycieli; jeśli spółka komandytowa jest założona przez jednego pełnego udziałowca, to dokumentem założycielskim jest jednoosobowe oświadczenie memorandum, zawierające wszystkie wiadomości, określone w tym artykule dla spółki komandytowej; zrzeszenia gospodarcze prowadzą działalność na podstawie umowy założycielskiej i/lub statutu zatwierdzonego przez ich założycieli; państwowe komunalne zrzeszenie gospodarcze prowadzi działalność na podstawie postanowienia o swoim założeniu i statutu zatwierdzonego przez organ, który powziął decyzję o założeniu zrzeszenia itd.

W procesie reformowania obowiązującego prawa Ukrainy i jego zbliżenia do norm europejskich, racjonalnie uzupełnić je przepisem, zgodnie z którym założyciele osób prawnych, zakładając je na podstawie statutów modelowych, otrzymają prawo włączenia do statutu tylko tych postanowienia różniące się od modelowych. Oprócz tego, dodatkowo uzasadniając występującą w literaturze prawniczej opinię o skutkach nieważności dokumentów założycielskich, uwzględniając europejskie doświadczenie regulowania powyższych zagadnień, naszym zdaniem, art. 88 Kodeksu cywilnego Ukrainy należy uzupełnić w cz. 4 o następującym brzmieniu: «Uznanie przez sąd dokumentów założycielskich osoby prawnej za nieważne nie wpływa na ważność jakichkolwiek zobowiązań, zaciągniętych przez tę osobę prawną, które powstały przed uprawomocnieniem się odpowiedniego orzeczenia sądowego».