The Concept of Judicial Discretion in Criminal Proceedings

Abstrakt

Pojęcie uznania sądowego w postępowaniu karnym

W artykule omówiono problemy definiowania pojęcia dyskrecjonalności sędziowskiej w postępowaniu karnym. Podstawowym celem artykułu jest prezentacja i ocena definicji pojęcia dyskrecjonalności sędziowskiej przez różnych autorów oraz prezentacja własnego pojęcia. Do realizacji tego celu wykorzystano metodę analizy cech charakterystycznych oraz zakresu pojęcia dyskrecjonalności sędziowskiej. W widzianych prawem.
Ważną cechą, która oddziela dyskrecjonalność sędziowską od arbitralności sędziowskiej jest obecność granic uznania sądowego. Omówiono typy granic uznania sądowego, m.in., granice obiektywne i subjektywne. Sprawdzono jakie jest znaczenie i wpływ zasady praworządności na granice uznania sądowego.

Dodatkowo opracowane zostało zagadnienie podstaw dyskrecjonalnej władzy sądu. W Kodeksie postępowania karnego Ukrainy Ustawodawca używa takich sformułowań, jak: «sąd może...», «według uznania sądu...», «zgodnie z wewnętrznym przekonaniem...», «sąd ma prawo...», «biorąc pod uwagę okoliczności ...».

Przeanalizowano praktykę case law Europejskiego Trybunału Praw Człowieka ze wzgłędu na określenie zakresu pojęcia dyskrecjonalności sędziowskiej.

W artykule podjęto również próbę scharakteryzowania doktrynalnego odróżnienia wąskiego i szerokiego rozumienia pojęcia dyskrecjonalności sędziowskiej. W szerokim sensie, dyskrecjonalność sędziowska dotyczy procesu myślenia, oceny faktów, interpretacji przepisów prawnych oraz określających ich relacji soft discretion. W wąskim sensie dyskrecjonalność sędziowska nie obejmuje wszystkich rodzajów wolności w procesie stosowania prawa, ale jest zawężona do wolności wyboru między alternatywnymi rozwiązaniami prawnymi.

W wyniku przeprowadzonego badania w artykule zaprezentowano autorską definicję pojęcia dyskrecjonalności sędziowskiej.