Zur Ästhetisierung der Reproduzierbarkeit und der Realitätsauflösung in der neuesten deutschen Popliteratur

Abstrakt

Aesthetic Forms of Reproducibility and Reality Dissolution in the Recent German Popular Literature

The author of this paper attempts to analyse the range and the phenomenon of the end and the finiteness of our culture and its artefacts, which are differently depicted and demonstrated in Thomas Hettche’s novels, such as Ludwig muss sterben 1989, Die Liebe der Väter 2010 and the collection of riveting essays published as Totenberg 2012.32 The German writer inquires about the particular forms of a narrative as well as the function and placement of a narrator. In addition, the novelist elaborated a number of story-telling strategies, which allow him to present various modalities of remembering and conserving the past and to render it more reproducible as well. Besides, the author of the above-mentioned works underlines the special place of historical memory, which affects the way of perceiving the past not only by a single person, but also by imaginated communities with the awareness of self-finiteness. The renunciation of looking back and remembering would mean a considerable and deepest breach in the history of our civilization.remembering and conserving the past and to render it more reproducible as well.

Formy estetyzacji odtwarzalności rozproszonejrzeczywistości w najnowszej niemieckiejliteraturze popularnej na podstawie wybranych utworów Thomasa Hettche

Celem niniejszego artykułu jest próba opisania zasobu strategii narracyjnych występujących w tekstach literackich niemieckiego autora Thomasa Hettche. Autor powieści Ludwig muss sterben i Die Liebe der Väter oraz zbioru esejów Totenberg33 posługuje się stylistycznymi narzędziami, przywołując w swych opowieściach przeszłość w różnych formach jej estetyzacji. Spotykane wariacje szkicowania minionych czasów oraz zjawiska przemijania zmierzają do remitologizacji obrazu wojny, a także odczarowania wspomnień z własnego dzieciństwa. W artykule przedstawione zostały także sposoby traktowania przeszłości jako pretekstu do eksperymentu myślowego, włączając w to zarówno apologię, jak i demitologizację obrazu przeszłości. Obok wymienionych dzieł Thomasa Hettche autor artykułu wskazuje również na wybrane utwory innych autorów niemieckojęzycznych, których teksty są funkcjonującym w przestrzeni społecznej świadectwem wyobrażenia o czasach i zjawiskach minionych.