Articles
https://orcid.org/0009-0004-7118-0827
This article presents and interpretation of Edgar Wright’s Last Night in Soho as an attempt to both pay tribute and offer a polemic with the tradition of Italian horror cinema, including giallo films. This approach seems valid, since one of lead actresses, Thomasin McKenzie, mentioned that during her preparations she had been told to watch a number of films, including Dario Argento’s Suspiria, one of the better-known Italian horror films.
The article is divided into four parts in which I argue that the movie’s plot uses a number of tropes and themes typical of Italian horror. The first part of the article discusses the themes of dreams, past traumas and oneirism present in Last Night in Soho — and the ways in which they can be considered Wright’s said tribute to Italian horror.
Part two focuses around female characters and their portrayal as a victims. I discuss in detail the reasons why Italian horror tends to be considered misogynistic and where these tendencies originate from. Then I proceed to explain how Last Night in Soho approaches this subject. The third part continues the reflections of portrayals of femininity, this time focusing around the female character as a killer; during this part I cover the ways in which Argento influenced Edgar Wright’s film. The fourth part concerns other, minor references to Argento’s other works.
Curti R., Italian Gothic Horror Films, 1957–1969, McFarland & Company, Jefferson 2015.
Koven M.J., La Dolce Morte: Vernacular Cinema and the Italian Giallo Film, Scarecrow Press, Lanham 2006.
Lucas T., Mario Bava: All the Colors of the Dark, Video Watchdog, Cincinnati 2007.
McDonagh M., Broken Mirrors/Broken Minds: The Dark Dreams of Dario Argento, University of Minnesota Press, Minneapolis-London 2010.
Oalney I., Euro Horror: Classic European Horror Cinema in Contemporary American Culture, Indiana University Press, Bloomington 2013.
Smith A.L., Blood & Black Lace: The Definitive Guide to Italian Sex and Horror Movies, Stray Cat Publishing, Liskeard 1999.
The Late Show with Stephen Colbert, Thomasin McKenzie Really Had To Do Her Homework before “Last Night in Soho”, YouTube, 29.10.2021, https://www.youtube.com/watch?v=EagM5OH_6Cc&ab_channel=TheLateShowwithStephenColbert.
Bicz i ciało (La frusta e il corpo), reż. M. Bava, Francja–Włochy 1963.
La Corta notte delle bambole di vetro, reż. A. Lado, Jugosławia–Włochy–RFN 1971.
Crimson Peak. Wzgórze krwi (Crimson Peak), reż. G. del Toro, USA 2015.
Cztery muchy w szarym aksamicie (Quattro mosche di velluto grigio), reż. D. Argento, Francja–Włochy 1971.
Francesca, reż. L. Onetti, Argentyna–Włochy 2015.
Głęboka czerwień (Profondo rosso), reż. D. Argento, Włochy 1975.
Gorzki (Amer), reż. H. Cattet, B. Forzani, Francja–Belgia 2009.
Inferno, reż. D. Argento, Włochy 1980.
Malabimba, reż. A. Bianchi, Włochy 1979.
Nuda per Satana, reż. L. Batzella, Włochy 1974.
L’Occhio nel labirinto, reż. M. Caiano, Włochy–RFN 1972.
Opera, reż. D. Argento, Włochy 1987.
Operacja strach (Operazione paura), reż. M. Bava, Włochy 1966.
Ostatniej nocy w Soho (Lasy Night in Soho), reż. E. Wright, Wielka Brytania 2021.
Phenomena, reż. D. Argento, Włochy 1985.
Il profumo della signora in nero, reż. F. Barilli, Włochy 1974.
Ptak o kryształowym upierzeniu (L’Uccello dalle piume di cristallo), reż. D. Argento, Włochy–RFN 1970.
La ragazza che sapeva troppo, reż. M. Bava, Włochy 1963.
Le Regine, reż. T. Cervi, Francja–Włochy 1970.
Sei donne per l’assassino, reż. M. Bava, Francja–Włochy–RFN–Monako 1964.
Siedem czarnych nut (Sette note in nero), reż. L. Fulci, Włochy 1977.
Suspiria, reż. D. Argento, Włochy 1977.
Suspiria, reż. L. Guadagnino, USA–Włochy 2018.
Ślady (Le orme), reż. L. Bazzoni, M. Fanelli, Włochy 1975.
Tutti i colori del buio, reż. S. Martino, Hiszpania–Włochy 1972.
Wampiry (I’vampiri), reż. R. Freda, M. Bava, Włochy 1956.
English
Język Polski
https://doi.org/10.19195/0867-7441.29.12
