Articles
https://orcid.org/0000-0002-1960-9575
This study deals with the issue of obtaining the right to defence. The fundamental research problem is contained in the question to what extent the provisions of the Code of Criminal Procedure concerning the moment of obtaining the right to defence correspond in this aspect to the constitutional provisions. The dogmatic-legal method and the method of analyzing the literature and judicature allowed to verify the hypothesis concluding that the Constitution determines the moment of obtaining the right to defence much earlier than the act does. The analysis of the relevant regulations led to the conclusion that, in the light of statutory provisions, the right to defence is granted from the moment of obtaining the formal suspect status, which, however, is not in line with constitutional standards. According to constitutional regulations, this right is granted from the moment of taking the first action against a given individual.
Ajnenkiel A., Konstytucje Polski w rozwoju dziejowym 1791–1997, Warszawa 2001.
Banaszak B., Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 2012.
Bieńkowska B., Zasady procesu karnego, [w:] Wykład prawa karnego procesowego, red. P. Kruszyński, Białystok 2012, s. 28–110.
Bożyk S., Pozycja ustrojowa Rady Państwa w Konstytucji PRL z 22 lipca 1952 r., „Miscellanea Historico-Iuridica” 8, 2009, s. 161–174.
Cieślak M., Sytuacja prawna obrońcy w świetle nowego ustawodawstwa polskiego, „Palestra”, 13, 1969, nr 8, s. 30–44.
Dudka K., Paluszkiewicz H., Postępowanie karne, Warszawa 2015.
Górecki D., Przekształcenia w polskim prawie konstytucyjnym, [w:] Polskie prawo konstytucyjne, red. D. Górecki, Warszawa 2012, s. 21–32.
Kodeks postępowania karnego. Komentarz, red. A. Sakowicz, Warszawa 2016.
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. Komentarz, red. P. Tuleja, Warszawa 2019.
Kucharczyk M., „Osoba podejrzana”, „podejrzany” i „oskarżony” w polskim procesie karnym — zakres pojęciowy, „Problemy Prawa Karnego” 27, 2017, nr 1, s. 133–171.
Kulesza C., Efektywna obrona w postępowaniu przygotowawczym a favor procuratori, „Prokuratura i Prawo” 2007, nr 4, s. 5–33.
Kulesza C., Starzyński P., Postępowanie karne, Warszawa 2020.
Matan J., Zasada prawa do obrony w polskim procesie karnym oraz formy jej realizacji, „Roczniki Administracji i Prawa” 2009, s. 89–109.
Murzynowski A., Faktycznie podejrzany w postępowaniu przygotowawczym, „Palestra” 15, 1971, nr 10, s. 36–43.
Prokop K., Uprawnienia nadzwyczajne Prezydenta Rzeczypospolitej w świetle przepisów konstytucji kwietniowej z 1935 r., „Miscellanea Historico-Iuridica” 18, 2019, nr 2, s. 203–225.
Skalska K., Prawo oskarżonego do obrony na tle przepisów polskiego i niemieckiego procesu karnego, [w:] Prawo wobec wyzwań współczesności. Z zagadnień nauk penalnych, red. J. Helios, W. Jedlecka, A. Kwieciński, Wrocław 2019, s. 175–183.
Sowała M., Osoba podejrzana w polskim procesie karnym, czyli gdy niepewność jest gorsza od najgorszej prawdy. Analiza zagadnienia w świetle dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1919 oraz w ujęciu wiktymologicznym, „Studia Prawnoustrojowe” 2020, nr 50, s. 413–426.
Szwast M., Kształtowanie się prawa do sądu w prawie polskim przed uchwaleniem Konstytucji RP z 1997 r., „Przegląd Konstytucyjny” 2019, nr 3, s. 33–60.
Tęcza-Paciorek A.M., Pojęcie osoby podejrzanej i jej uprawnienia, „Prokuratura i Prawo” 2011, nr 11, s. 56–75.
Witkowska K., Strony procesowe i ich reprezentanci w postępowaniu przygotowawczym, „Prokuratura i Prawo” 2012, nr 9, s. 102–119.
Wróbel P., Prawo do obrony osoby podejrzanej w polskim procesie karnym, „Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM” 2017, nr 7, s. 245–261.
English
Język Polski
https://doi.org/10.19195/2084-5065.68.7
