Ekonomia dnia zagłady. Przemoc kolonialna, katastrofa ekologiczna i palenie opon w Palestynie

Abstrakt

Przedmiotem artykułu jest analiza palestyńskiego aktu palenia opon w kontekście zjawiska przemocy kolonialnej, kapitalizmu rasowego i dyskursu środowiskowego. Wskazane zostały różne funkcje tego aktu: akumulacja kapitału, zarządzanie odpadami, ukrywanie protestujących w dymie, kontrprzemoc, redystrybucja zanieczyszczeń i produkcja spektaklu. Palenie opon w Palestynie można rozumieć jako część „ekonomii dnia zagłady”, czyli brutalnej struktury ekonomicznej, która obejmuje dwa wzajemnie na siebie oddziałujące procesy: (a) mocarstwa kolonialne umiejscawiają dyskursywnie katastrofę w odroczonej przyszłości w celu ukrycia obecnej przemocy codziennego dnia zagłady oraz (b) poprzez zanieczyszczenia i obrazy uciskani przyspieszają nadejście katastrofy dla wszystkich uczestników tej ekonomii, przedstawiają stan zagłady jako stan obecny.