Przejdź do głównego menu Przejdź do sekcji głównej Przejdź do stopki

Artykuły

Tom 3 (2017)

Szanse na jedność Grupy Wyszehradzkiej w kontekście polityki krajów V4 wobec Rosji i Chin oraz kryzysu ukraińskiego

  • Łukasz Kołtuniak
DOI
https://doi.org/10.19195/2450-274X.3.7
Przesłane
14 czerwca 2018
Opublikowane
14-06-2018

Abstrakt

Po 2004 r. wydawało się, że wobec osiągnięcia wspólnego celu, jakim była inte­gracja z UE i NATO, formuła Grupy Wyszehradzkiej ulega stopniowemu wyczerpaniu. Wspólny i bezkompromisowy jakkolwiek by nie oceniać jego moralnej słuszności sprzeciw wobec tzw. kwot na migrantów stwarza dziś wrażenie istnienia wspólnej platformy interesów krajów V4. Czy jednak platforma ta jest stała i Wyszehrad może integrować się również wobec idei „pozytywnych”. Problem jedności krajów regionu rozważę w niniejszym tekście w kontekście ich postawy w czasie kryzysu ukraińskiego, a także polityki wobec Rosji i Chin. Kryzys ukraiński w 2014 r. stwarzał bowiem zda­niem wielu ekspertów ryzyko rozpadu Grupy Wyszehradzkiej. Było to wynikiem braku wsparcia dla Ukrainy zwłaszcza ze strony Czech i Węgier przy tradycyjnie prometejskim stanowisku ówczesnego polskiego rządu. Czy od 2014 r. udało się odbudować wspólną agendę? Czy Rosja może skutecznie stosować w regionie zasadę divide et impera? Na te pytania będę chciał odpowiedzieć, analizując politykę krajów regionu wobec kryzysu z uwzględnieniem całego kontekstu polityki analizowanych państw.

Chances for the unity of the Visegrad Group in the context of V4 countries’ policy towards Russia and China and the Ukrainian crisis


After 2004, in the whole V4 region it was the conviction that Visegrad formula is exhausted. However, this situation began changed after common strong opposition against migrant quota. But is the common “positive” idea exist? The problem of regional unity will be analysed in the context of policy towards Russia, China and Ukrainian crisis. During Ukrainian crisis in 2014 it might seem that the Visegrad project may finally collapsed. Poland traditionally strongly supported Ukraine but Czech Republic and Hungary tried to avoid the clear statements. The question is if today, 3 years after Russian aggression, Visegrad states have more of common interests? And does Russia have the instruments to successfully divide our region? Each state’s policy will be analysed separately in the context of general ideas in foreign policy and attitude to Ukrainian crisis.