Apolityczność policji: kryzys zaufania a możliwe zmiany w strukturze prawno-administracyjnej

Abstrakt

W artykule nakreślono możliwe kierunki zmian zmierzających do zwiększenia apolityczności struktur policyjnych w Polsce. Głównym celem niniejszej pracy jest zarysowanie pola możliwej debaty oraz zbadanie warunków, w których apolityczność mogłaby wystąpić. Problematykę przejścia do apolitycznego modelu funkcjonowania policji rozpoczyna przedstawienie aktualnej struktury prawno-administracyjnej wraz z poglądami doktryny oraz wykładnią pojęcia apolityczności dokonanej przez Trybunał Konstytucyjny. W artykule poruszone zostały także ostatnie propozycje zmian ustawowych zaproponowane przez Niezależny Samorządny Związek Zawodowy Policjantów, które miały na celu wprowadzenie kadencyjności Komendanta Głównego Policji. W końcowej sekcji artykułu rozważane są propozycje systemowych zmian w oparciu o koncepcję L. Sossina oraz idea demokratycznego policyjnego zarządzania. Najważniejszym wnioskiem płynącym z niniejszej pracy jest wskazanie na transparentność w relacjach między egzekutywą a policją jako główny czynnik umożliwiający jej apolityzację. Jednocześnie wskazuje się, że stawką wypracowania takiej transparentności jest nie tylko zaufanie obywateli do policji, lecz także — i przede wszystkim — do państwa jako całości.