Celem rozważań jest przedstawienie kwestii dopuszczalności transkrypcji aktów urodzenia dzieci par jednopłciowych. Polski porządek prawny nie akceptuje małżeństw homoseksualnych, co prowadzi do odmowy dokonania transkrypcji takich aktów ze względu na zastosowanie klauzuli porządku publicznego. W konsekwencji małoletni obywatel Rzeczypospolitej Polskiej pozbawiony jest możliwości uzyskania dokumentów tożsamości oraz nadania numeru PESEL, co utrudnia wykonywanie przysługujących mu praw obywatelskich oraz wynikających z prawa unijnego — prawa do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terenie państw członkowskich. W pracy szczegółowej analizie poddane zostało orzecznictwo sądów administracyjnych oraz Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w odniesieniu do rozwiązań prawnych de lege lata oraz jego wpływ na praktykę organów administracji publicznej. Ocenie poddano także projekt ustawy nowelizującej regulacje dotyczące transkrypcji pod kątem postulowanych rozwiązań de lege ferenda.
