Celem artykułu jest prześledzenie różnic w językowym sposobie ukazywania uchodźców w polskiej przestrzeni medialnej. Podstawowym zagadnieniem wpływającym na analizę jest konceptualizacja, należąca do zasadniczych pojęć z zakresu językoznawstwa kognitywnego. Materiał do badań tworzą 1324 konteksty sformułowania uchodźcy wojenni. Zebrany materiał został poddany selekcji, uporządkowany pod względem tematycznym i przydzielony do jednej z trzech wyróżnionych kategorii („Armia inwazyjna”, „Turyści Łukaszenki”, „Prawdziwi uchodźcy wojenni”). Pokłosiem analizy jest uchwycenie zmian, które nastąpiły w polskim dyskursie medialnym dotyczącym uchodźców wojennych.
