Piękny okaz. Roślina jako dzieło sztuki

Abstrakt

Tradycyjnie estetyka filozoficzna przyrodą bliżej się nie zajmowała, ograniczając się do sfery sztuki. Paradygmat ten został przezwyciężony przez przedstawicieli estetyki środowiskowej, którzy wysunęli liczne argumenty za tym, aby porzucić rozpowszechnione ocenianie zjawisk przyrodniczych przez pryzmat sztuki, oraz sformułowali teorię dającą się zakwalifikować jako nieantropocentryczna. Celem artykułu będzie przyjrzenie się w świetle tej teorii doświadczeniu estetycznemu przyrody w sytuacji, gdy jego przedmiotem są poszczególne rośliny, jak ma to miejsce w muzeach, kolekcjach, na naukowych ilustracjach czy fotografiach. Doświadczenie estetyczne okazu zostanie przedstawione jako taki rodzaj doświadczenia estetycznego przyrody, który ujmuje przyrodę jako dzieło sztuki, a zarazem wydobywa na pierwszy plan jej inny-niż-ludzki charakter. Tym sposobem doświadczenie to różni się od innych sztukocentrycznych podejść krytykowanych przez estetyków środowiskowych.