Z warsztatu
W artykule rozwijam perspektywę podejścia projektowego (design-oriented approach), którą rekonstruuję na podstawie rozważań Victora Szabo. Stoi za nią koncepcja projektowania inscenizacji oraz zaangażowanego słuchania ambientowego, które odnoszę do źródeł gatunku ambientowego — ambientu Briana Eno oraz do wątku kankyō ongaku — muzyki środowiskowej rozwijanej w Japonii. W konkluzjach artykułu zarysowuję kierunki i wątki wymagające podjęcia w celu uzupełnienia perspektywy Szabo o zagadnienia związane z funkcjonalnością muzyki oraz estetyzacją rzeczywistości dokonującej się za pośrednictwem muzyki.