Autorzy prac zebranych w niniejszym numerze „Prac Kulturoznawczych” pragną uniknąć redukcyjnego dla sztuki traktowania jej jako jeden z fenomenów czy dziedzin kultury. Skupiają się na tym, jakie, w jaki sposób i z jakim natężeniem w medium sztuki dają o sobie znać problemy, które mieszczą się w polu przedmiotowym refleksji o kulturze. Wykracza to poza przyznanie prymatu funkcji poznawczej sztuki, intelektualizowanie jej treści i wykorzystywanie jej jedynie jako ilustracji, względnie przykładu. Dlatego w rozważaniach o Mickiewiczowskiej Grażynie, o Simmlowskiej interpretacji twórczości Michała Anioła, o Kryształowym Pałacu i współczesnych transformacjach jego idei czy o afektywnych motywach doświadczenia estetycznego chodzi o uchwycenie zagadnień i rozwiązań kulturoznawczych. Podobnie zamieszczone w tym numerze opisy wybranych zjawisk z pogranicza kultury i sztuki (architektura, kinematografia, okładki płytowe, ekspozycje muzealne) wskazują na tkwiące w nich analityczne, diagnostyczne, prognostyczne i praktyczne potencje dla współczesnej kultury i partycypacji w niej.