Jak wskazuje projektodawca ustawy z dnia 7 czerwca 2022 roku o zmianie ustawy — Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw, podstawowym celem podjęcia próby zmodyfikowania obecnego systemu prawa pracy, jak i jego pochodnych (w szczególności w zakresie wykonywania umów innych niż w oparciu o prawo pracy) była potrzeba stworzenia podstaw prawnych dla pracodawcy do wprowadzenia i przeprowadzania przez niego prewencyjnej kontroli pracowników na obecność alkoholu lub środków działających podobnie do alkoholu w ich organizmach. Mowa tu o prewencji, która rozciąga się również na możliwość rozszerzenia zakresu monitorowania prywatnych zachowań pracowników, w tym wykonujących zadania w ramach umowy zlecenia lub o dzieło, w sferze objętej regulacją ustawy z dnia 26 października 1982 roku o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Dlatego też nowe uprawnienie może być realizowane wyłącznie po uprzednim wykazaniu przez pracodawcę niezbędności takich działań oraz zapewnieniu skutecznej ochrony określonym dobrom, jak i po efektywnym dopełnieniu obowiązków informacyjnych w tym zakresie. Realizacja danych uprawnień nie może bowiem w żadnym razie rodzić jakichkolwiek naruszeń godności oraz innych dóbr osobistych poddanego kontroli pracownika (w szerokim ujęciu), w tym również jego prawa na gruncie regulacji ochrony danych osobowych.
