Przedmiotem badań podejmowanym w artykule jest myśl filozoficzno-społeczna Emmanuela Mouniera w zakresie poglądów dotyczących kryzysu dwudziestowiecznego człowieka i sposobu rozwiązania jego problemów. Podstawową kwestią badawczą jest pytanie, czy personalizm rewolucyjny Mouniera jest alternatywną koncepcją ujęcia kryzysu dwudziestowiecznego człowieka i czy stanowi odpowiedź na stojące przed nim wyzwania. Zastosowaną metodą badawczą jest krytyczna analiza tekstów źródłowych. Artykuł obejmuje również problematykę prądów ideowych, z którymi Mounier mierzył się w swoim piśmiennictwie. Prądy te zostały poddane analizie ze wskazaniem na stosunek personalizmu wobec każdego z nich. Ostatecznie, opierając się na tekstach źródłowych, określono drogę rozwoju osoby ludzkiej i opisano stojące przed nią u zarania nowej epoki wyzwania.