Tom 29 (2008): Niebo i piekło melodramatu

Melodramat jeszcze dość niedawno był raczej lekceważony przez polskie filmoznawstwo uniwersyteckie i krytyków kinowych, co przecież nazbyt mocno rozmijało się z upodobaniami widowni kinowej. Postępując za badaczami zachodnimi, polskie filmoznawstwo powoli nadrabia braki w eksplorowaniu historycznych i kulturowych zasług melodramatu. Pojawiły się już prace Marii Janion, Aliny Madej, Grażyny Stachówny, które wytyczyły kierunki badań i przetarły ścieżki dalszych poszukiwań naukowych. W 1982 roku ukazał się monografi czny numer „Filmu na Świecie” (nr 6) zawierający teksty, w tym kilka przedruków z pism obcojęzycznych, poświęcone melodramatowi fi lmowemu, potem jednakże nie było już w Polsce żadnego tomu zbiorowego prezentującego różne aspekty funkcjonowania „wyciskacza łez”. Dlatego pomysł Grażyny Stachówny, by kolejny numer „Studiów Filmoznawczych” poświęcić właśnie temu fenomenowi kina i szerzej – kultury popularnej, wydał mi się bardzo na miejscu i na czasie.

Ze Wstępu