Abstrakt
Niniejszy artykuł podejmuje analizę wprowadzonego niedawno do polskiego ustawodawstwa art. 36a–36d ustawy o kredycie konsumenckim. Autor broni zapatrywania, że przyjęte przez krajowego ustawodawcę rozwiązania prawne są błędną próbą implementowania do krajowego porządku prawnego dyrektywy 2008/48/WE, albowiem zezwalają na zaliczenie do kosztów związanych z umową o kredyt ponoszonych przez konsumenta również kosztów działalności gospodarczej prowadzonej przez przedsiębiorcę. Ponadto opracowanie ma na celu syntetyczne przedstawienie głównych nurtów reprezentowanych w doktrynie i judykaturze w omawianej kwestii.
Słowa kluczowe:
ochrona konsumenta, zbliżenie ustawodawstw, maksymalne pozaodsetkowe koszty kredytu, pożyczka konsumencka