Populizm a prawo zgromadzeń. Przykład Polski 2015–2019 roku z uwzględnieniem regulacji wprowadzającej zgromadzenie cykliczne

Abstrakt

Tekst przedstawia obecne odejście władzy i społeczeństwa od konstytucjonali-zmu demokratyczno-liberalnego i tworzenie nowych form konstytucjonalizmu, związanych między innymi z populizmem. Zostały zaprezentowane dwa schematy — W. Sadurskiego i P. Blokkera, które są przykładem nowej formy konstytucjonalizmu. W tekście poruszony jest problem wpływu populizmu na interpretację norm zawartych w Konstytucji RP. Przedstawione zostały techniki, jakie wykorzystują rządzący populiści w Polsce, między innymi odmienna interpretacja norm nieokreślonych przez próbę odejścia od tradycyjnej wykładni wypracowy-wanej od uchwalenia ustawy zasadniczej oraz wykorzystywanie odesłań ustawowych, za pomocą których tworzy się prawo, często niezgodne z Konstytucją. Działania populistyczne zostały przykładowo pokazane w wolności do zgromadzeń za pomocą schematu P. Blokkera. Tekst pokazuje cele nowelizacji ustawy — Prawo zgromadzeń, która stworzyła nowy rodzaj zgromadzeń, tak zwanych cyklicznych. W tekście znajduje się odpowiedź, dlaczego chciano uzyskać daną nowelizację i jaki jest jej cel. Na koniec został przywołany przykład sprawy związanej ze zgromadzeniem cyklicznym, czyli spór między Międzyzakładową NSZZ Solidarność i Miastem Gdańsk o plac Solidarności w ramach obchodów trzydziestej rocznicy częściowo wolnych wyborów z 1989 roku.