Artykuł rekonstruuje specyfikę marketingowych podejść skupionych na storytellingu oraz przedstawia ich możliwe praktyczne konsekwencje i zastosowania. Punktem wyjścia jest, z jednej strony, zagadnienie zwrotu narratywistycznego w naukach humanistycznych, z drugiej — kwestia marketingowej efektywności oraz wpływu komunikacji promocyjnej na konsumenckie i pozakonsumenckie decyzje. Główna część artykułu skupia się na analizie koncepcji storydoingu — takiego przedłużenia i rozwinięcia perspektywy storytellingowej, które daje szanse na stworzenie szerszej platformy do angażowania konsumentów/publiczności oraz stanowi zestaw założeń organizujących pozakomercyjną działalność marki i/lub organizacji.